Ochtend

Mijn jongste moest een tentamen herkansen. Er reden geen treinen vanwege werkzaamheden aan het spoor en dus bracht ik hem met de auto. Onderweg ontdekte hij dat hij zijn ontbijt (een banaan en een flesje water) op de keukentafel had laten liggen. Ik voerde hem mijn laatste moederlijke waarschuwingen (‘Koop een broodje!’ ‘Zorg ervoor dat je iets te drinken meeneemt naar binnen!’ ‘Lees de vragen goed!’ ‘Neem de tijd!’), terwijl hij op zijn telefoon uitzocht waar hij moest zijn. Toen ging hij zich bezighouden met onderzoeksmethodiek en ik liep, voor negen uur op een dinsdagochtend, de binnenstad van Den Bosch in. 

Boven de daken was de lucht al diep nazomerblauw maar in de schaduw van de straat was het koel. Een autootje van de gemeentereiniging veegde de goten. Er kwam een monnik de hoek om. Over zijn bruine pij droeg hij een donkerbruin leren jack. Hij liep onder een Mariabeeld langs. Toen hij mij passeerde, sloegen de klokken van de Sint-Jan zwaar en traag het uur.

Bij een koffietentje zette de barista stoelen en tafeltjes buiten. Hij moest de koffiemachine doorspoelen voordat hij mijn koffie kon maken. Daarna haalde hij de vaatwasser leeg. Een bestelbusje kwam taarten brengen en die schoof hij in de vitrine.

In de kledingzaak waar ik binnen liep, stonden de verkoopsters smoothies te drinken. Verder was er nog niemand in de winkel. Overal lagen nette stapeltjes, zelfs op de tafel met afgeprijsde shirts. Toen ik de paskamer uitkwam en mijn uitverkoopjes afrekende, zette een van hen de stofzuiger aan.

Ik hou van ochtenden. Ze zijn licht en stil en blanco. De dag moet nog beginnen. Ze ligt nog voor je, open en vol beloftes. Je hoeft er alleen maar in te stappen.

Toen ik op een terras mijn tweede koffie had besteld, belde hij al. ‘Ik kom wel naar je toe,’ zei hij. Van al mijn adviezen had hij alleen het flesje water opgevolgd. Hij werkte een brownie naar binnen en de koekjes bij onze koffies. 

Later bleek dat hij het tentamen net niet gehaald had. ‘Ik heb nog twee kansen,’ suste hij me. Zijn leven bestaat uit alleen maar

prille, zonnige ochtenden, vol kansen en onbegrensde mogelijkheden

Reacties

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Opnieuw schitterend. Als een nazomerochtend waar de zon door de flarden mist brandt (of zoiets).

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Lever

survival

Jongens