beloning - ikpas 3maart 2022

 

De kop is eraf: de eerste dagen zonder alcohol van 40 dagen geen druppel zijn een feit. Het was hoog tijd want na Dry January was ik weer aardig in mijn oude patroon aan het vervallen. Zonder goede reden, ook dat nog: de maand zonder alcohol was me zo goed bevallen (alle hokjes aangevinkt: meer energie, beter slapen, afvallen) dat ik van plan was nog maar heel af en toe te drinken, en al helemaal niet meer doordeweeks. Maar nee hoor: hardnekkige gedachtes en vastgeroeste gewoontes namen het al snel weer over. Ik neem er een paar met je door.

Er is altijd wel een aanleiding voor dat ene wijntje – of nou vooruit, twee dan: een studerende zoon komt onverwachts thuis eten. De eerste lentedag. Een vriendin komt haar liefdesverdriet uithuilen. Een fantastische skidag. Zonde om de have fles die nog over is van het etentje van gisteren weg te gooien. Nieuwe buren. Een spannende werkdag die goed verliep. Met een drankje erbij is het troostrijk, gezellig, feestelijk zelfs. Met een drankje erbij voelt het alsof ik het leven vier. En voor ik het weet, drink ik weer bijna elke dag van de week. Alle energie die ik steek in het bedenken van redenen om te drinken – wat een verspilling van tijd en moeite.

Ik vind vaak dat ik een drankje verdiend heb, als beloning dus – nog zo’n hardnekkige gedachte. Klinkt best logisch toch? Alsof ik lief ben voor mezelf en goed voor mezelf zorg. Maar als ik aan het einde van de dag bij het koken een glas wijn drink, heb ik ’s avonds geen zin meer in iets anders dan op de bank liggen. Als ik op vrijdagavond met mijn lief een fles leegdrink omdat we allebei de hele week zo hard hebben gewerkt, hebben we op zaterdagochtend geen puf om te gaan hardlopen. Ik heb dus minder energie en daadkracht na de beloning van alcohol – wat is dat voor idiote redenering?

Nog zo’n hardnekkige gedachte: dat ik ontspan met alcohol. Vastgeroeste gewoonte: in het weekend een glas wijn mee naar bed en dan nog een uurtje lezen. Daar kan ik me op verheugen. Ik val makkelijker in slaap – door dat glas, vermoedelijk. Maar de slaap die daarop volgt is niet ontspannen en diep, dus van echt ontspannen is helemaal geen sprake. Inmiddels weet ik dat ik na een haf uur lezen zonder wijn net zo makkelijk in slaap val als met wijn. Voordeel is dat ik dieper slaap, minder vaak wakker ben en uitgerust wakker word.

Alleen die gedachtes hè, die blijven maar rondzoemen in mijn hoofd. Dat lekkere, lome gevoel van dat-mag-want-dat-heb-ik-verdiend – daar moet ik iets mee. De komende weken zal het geen probleem zijn: ik heb rondgebazuind dat ik de komende veertig dagen geen druppel ga drinken, ik ben verantwoording schuldig aan jullie en het is makkelijker om een bepaalde periode helemaal niets te drinken dan die zeurderige gedachtes aan te pakken in de tijd daarna. Ik houd jullie op de hoogte en hoor graag van jullie ervaringen. Je kunt mijn blogs ook lezen op hannekewetzeler.blogspot.com en daar kun je opmerkingen achterlaten.