voorraad - ikpas 10 maart 2022


De eerste dagen van de veertig dagen geen druppel zijn voorbijgevlogen – nee, het is zelfs al een week. Ik heb het er de afgelopen weken een paar keer over gehad met mensen in mijn omgeving en het valt me op hoeveel mensen zeggen: ‘Dat zou ik ook eens moeten doen.’ Zeker wanneer ik vertel hoeveel ik normaal gesproken drink en zij eerst antwoorden: ‘O joh, maar dat valt best mee, zoveel drink ik ook. Dat is toch geen probleem?’ Als ik verder ga en vertel hoeveel beter ik me voel door niet te drinken, zijn ze onder de indruk en dan komt er al snel een ‘Jee, echt joh, ook als je maar zo weinig drinkt?’ of ‘Goh, dat klinkt toch wel als een goed idee’.

Want wat gaat het snel en makkelijk, het niet drinken. Tijdens de eerste dagen van dry january moest ik mezelf nog wel eens streng toespreken dat ook een halfje wijn na een lange werkdag echt niet de bedoeling was. Nu val ik meteen terug in het bekende en fijne patroon van de tweede helft van die maand: ik slaap weer beter, voel me fitter en heb zin om mijn hardlooprondjes te doen. Nu besef ik eens te meer hoe zonde het was dat ik in februari mijn voornemen om alleen nog maar in het weekend te drinken (en dan ook nog heel matig) heb laten versloffen.

Wat is dat toch voor raar mechanisme, dat ik goed helemaal zonder kan maar moeite heb met maat houden? Hetzelfde geldt trouwens voor koekjes, toastjes met Franse kaas en mierzoete snoepjes (denk aan hartjes, schuimpjes, fudge en nougat): ik kan het onmogelijk bij één of zelfs een handvol laten. Ik word nooit misselijk, ook nooit dronken trouwens, maar ik kan aardige hoeveelheden wegwerken. Daarom heb ik nooit veel voorraad in huis want wat er is, roept en fluistert en schreeuwt naar me. Beter niks dan een beetje, zo werkt dat bij mij.

Eigenlijk wel een goede uitdaging: ik ga komend weekend wél voorraad inslaan en dan niet van chips of nootjes of andere hapjes waar ik niets om geef maar van mijn favoriete lekkers. Af en toe mag ik er eentje van, of misschien twee maar daar blijft het dan bij. Volgende week post ik een foto van de aangebroken verpakkingen met nog heel veel inhoud. Nu al zin in. In die foto dan hè, en in die uitdaging. Nou ja, oké, en ook wel in het lekkers.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Lever

Afbeelding
  Mijn vijfdeklassers zijn begonnen aan het serieuze werk: de schoolexamens. Voor het vak Nederlands hebben ze er niet zo veel en dus is elk schoolexamen een bron van lichte paniek. Het eerste is sowieso al spannend en dan is het ook nog een presentatie. Wat helpt, is dat ze het met z’n tweeën mogen doen en dat ze vrij zijn in de keuze van een onderwerp, zo lang het maar om een maatschappelijke kwestie gaat. Ze moeten een standpunt innemen en dat verdedigen met goed onderbouwde argumenten. Deze week verdedigden twee jongens de stelling ‘De jeugd denkt te weinig na over de negatieve aspecten van alcohol’. Een beetje plichtmatig draaiden ze het riedeltje af dat ze in mentorlessen en op televisie al vaker hadden gehoord: je doet onder invloed dingen waar je later spijt van krijgt, je kunt er een kater van krijgen en met een beetje pech beland je in het ziekenhuis. Toen veranderde er iets. Ze vertelden over de schade van drank op de lange termijn. Over levercirrose, kanker, de ziekte van K
Meer lezen

survival

Afbeelding
  Ik was een week op excursie met 39 vijfdeklassers, pubers van een jaar of zestien. In normale schoolweken doen ze wat alle zestienjarigen doen: ze komen naar school omdat het moet, de pauzes zijn het hoogtepunt van de dag en als het even kan, zitten ze op hun telefoon. Zonder overdrijven kun je wel zeggen dat ze verslaafd zijn aan hun telefoon. Als er geen wifi is, als hun telefoon ’s nachts niet goed is opgeladen of als ze geen bereik hebben, voelen ze de lichte paniek die ik voelde toen ik had besloten een maand absoluut geen alcohol te drinken. In de bus op de heen- en terugreis hadden ze hun telefoon binnen handbereik voor muziek, filmpjes, spelletjes, appjes, selfies en TikTok. Tijdens het eten deed een enkeling wat hij thuis van zijn moeder vast niet mag: op zijn telefoon. ’s Ochtends als ze net onder de douche vandaan kwamen: telefoon. Als ik ’s avonds kwam zeggen dat de lichten uit moesten: telefoon. Op de tweede dag ging ik met een groepje een mountainbiketocht doen. Twe
Meer lezen

Vrachtwagen

  Vanochtend zag ik een vrachtwagen rijden. Hij was rood en er stond in witte letters op: ‘Bezorgd wanneer het jou uitkomt’. Daar kan ik over piekeren. Zei de eigenaar van die truck, toen hij zijn tekst intypte op www.verzinjeopdruk.nl tegen zichzelf: ‘Gast, lekker bezig. Wát een mooie ambiguïteit. Daar ga je klanten mee scoren’? Maar ja, hoeveel mensen zíen die ambiguïteit? Zouden die uit respect voor ’s mans vindingrijkheid klant bij hem worden? Er stond geen telefoonnummer of site of mailadres bij, dus hoe moet je dan klant worden?  Die ambiguïteit dus. Waarom zou de beste man zich zorgen om mij maken op een moment dat mij schikt en niet altijd? Trouwens, hoe moet hij te weten komen wanneer hij moet starten met tobben? Zo zonder contactgegevens? Dat kon toch bijna niet de bedoeling zijn. De andere optie dan. Waarom schrijft hij niet: ‘Je boodschappen worden bij jou thuis bezorgd wanneer het jou uitkomt’? Paste dat niet in het format van www.bedrukjetruck.nl ? Heeft hij op school
Meer lezen